In 2017 bezocht ik mijn jongste dochter die als dokter in spe een co-schap liep in het ziekenhuis in Suriname. Tijdens dat bezoek bezocht ik ook het dierenasiel in Paramaribo. Het is het enige asiel in Suriname en het staat onder het bestuur van de lokale Dierenbescherming.
Tijdens het bezoek trof ik Mariska Bemelmans. Geboren en getogen in Zuid Nederland woont zij al jaren in Paramaribo en geeft dat al haar tijd en energie bijna vrijwillig aan het asiel. Zij gaf aan ontzettend geholpen te zijn met het steriliseren van honden. Naast Mariska is de lokale dierenarts Audrey Steenland ook heel actief en belangrijk. Zij helpt met steriliseren en gezondheidscontroles en behandelingen.
Het asiel vangt verwilderde honden, socialiseert en verzorgt ze en laat deze dieren steriliseren of castreren en probeert ze bij “goede” eigenaren te plaatsen.
Veel mensen in Suriname hebben een hond. Vaak vooral functioneel, als waakhond. Veel dieren worden al op jonge leeftijd zwanger, verliezen dan hun weerstand en worden geïnfecteerd door parasieten als Babesia en Leishmania. Veel dieren sterven jong en worden vervangen door een pup. Pups zijn er in overvloed, dus vervanging kost de mensen weinig. Er is vaak weinig geld en daarom worden de dieren vaak niet behandeld.
Door dieren te steriliseren worden meerdere vliegen in 1 klap gevangen. De eigenaren betalen een kleine vergoeding aan het asiel. Daardoor wordt hun dier voor hun gevoel “meer waard”. Tijdens de sterilisatie, die wij gratis uitvoeren voor het asiel worden de dieren ook klinisch onderzocht. Vaak zijn de dieren verdacht van een tropische ziekte en wordt een behandeling ( gratis of tegen een minimale vergoeding) aangeboden. Het asiel geeft meteen voorlichting over de behandeling en preventie van deze ziekten.
Doordat dieren na sterilisatie vaak gezonder en ouder worden zien we een betere band ontstaan tussen de diereigenaren en hun honden. En er worden minder pups geboren, waardoor hopelijk op den duur het aanschaffen van een nieuwe hond minder gemakkelijk wordt en het belang om de dieren beter te verzorgen groter wordt.
Om deze redenen heb ik mijn teamleden gevraagd of er vrijwilligers waren die me wilden helpen om zoveel mogelijk dieren te steriliseren in een week. Iedereen was enthousiast en nu moest er geloot worden om de eerste delegatie samen te stellen.
In 2018 gingen dierenarts Ilse Boerkamp en de assistentes Jantine van Dasselaar en Brigitte Schipper mee met ondergetekende.
We steriliseerden tijdens deze eerste week in 4 lange dagen 150 honden. Onder extreem zware, want tropische, omstandigheden. In een kleine portocabin zonder airco staan we in de operatiekamer van krap 4 m2 aan 2 tafels te opereren. Alle materialen van anesthetica, operatiedoeken, steriele handschoenen, wasmiddelen, etc. etc. hebben we zelf laten transporteren.
We verblijven in een eenvoudig huurhuis en lopen ’s morgens vroeg naar het asiel. Vaak werden we ’s avonds door een vrijwilliger weer bij ons huisje afgeleverd.
Van een groot aantal van onze cliënten kregen we een bijdrage voor het asiel. Deels namen we medicijnen tegen parasieten. Een ander deel werd in de vorm van een contant geld cheque overhandigd aan de Mariska en Audrey, zodat ze zelf ook nuttige dingen voor het asiel kunnen aanschaffen.
De 5e dag wordt er een mooie excursie gemaakt en daarna gaan we met een tevreden gevoel naar Nederland.
Daan Kranendonk
